این مستندساز که با «کارواش» در این دوره از جشنواره سینماحقیقت حضور دارد در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: امروزه بسیاری از مستندسازان همچون آحاد افراد جامعه غم نان و معیشت خود را دارند، زمانی که مستندساز به خاطر غم نان مجبور است در تاکسی های اینترنتی مسافر جا به جا کند از چرخه حرفه ای خود خارج می شود و به چیزی نمی تواند فکر کند.

وی ادامه داد: فکر مستندسازان امروزه به این مسأله معطوف شده که پولی درآورند تا بتوانند زندگی روزمره شان را سپری کنند. مستندسازی که خود درگیر اولین ملزومات زندگی است قطعاً نمی تواند خوب فکر کند، خوب بخواند، خوب پژوهش کند و خوب فیلم بسازد تا گره ای از مشکلات جامعه و مردم خود باز نماید.

سخا با بیان اینکه مشکلات معیشتی در زندگی بسیاری از همکاران من تأثیر منفی گذاشته اظهار داشت: این واقعاً درد بزرگی است که مسئولان به آن هیچ توجهی نمی کنند؛ علاوه بر این ها سینمای مستند این روزها با مشکلات بسیار دیگری از جمله مسأله عرضه و اکران در حال دست و پنجه نرم کردن است.

این سینماگر متذکر شد: متأسفانه به دلیل آنکه بخش عمده چرخه تولید مستند، دولتی است بالطبع آثار تولید شده باید با سمت و سوی نگاه یک مدیر دولتی نزدیک باشد که همین مسأله باعث می شود بسیاری از سوژه ها بنا به مناسبات و محاسبات آن مقام به چرخه تولید نرسد و در نطفه خفه شود.

کارگردان مستند «تهران، شهر بی پرنده» خاطرنشان کرد: به هر حال آنچه مشخص است به خاطر وسعت و تنوع فرهنگی، جغرافیایی و اجتماعی در کشور ما می شود با طیف فراوان موضوعات روبرو بود که با ژانرهای مختلف سینمای مستند به آن ها پرداخت.

سخا در خاتمه این گفتگو افزود: متأسفانه این اتفاق بنا به عملکرد سلیقه ای مدیران سینمای دولتی به ندرت رخ می دهد. تنوع در موضوعات و ساختارهای سینمای مستند بسیار کم است. پرداخت به موضوعات اجتماعی اساساً به خاطر ملاحظات سیاسی، جایگاهی در سینمای مستند ندارد و اگر فیلمی هم تولید شود به اکران نمی رسد.